Casa de Tolos non se quixo perder esta importante cita coa música así que nos fomos á praza da Quintana en Santiago de Compostela!
O WOMEX é a feira profesional de musicas do mundo máis importante segundo a UNESCO. Dentro da feira ten cabida todo tipo de música, centrándose en folk, étnica, tradicional pero tamén a música alternativa e a fusión, é unha aproximación a cada país a través dos seus músicos, a súa música e as súas danzas. Botou a andar no ano 1994, celébrase anualmente en outubro. Esta feira celébrase cada ano nunha cidade distinta: en 2012 fíxose enThessaloniki, Grecia en 2013 realizouse en Cardiff, Gales e a próxima edición prevista para outono de 2015 realizarase en Budapest.
O WOMEX 2014 foron catro días de intensa actividade, nos que Santiago de Compostela se converteu nun fervedoiro cultural e musical. Na programación encontrámonos con concertos, charlas, relatorios e mesmo cine!
Esta feira con sabor galego foi a edición máis concorrida dos últimos cinco anos. Piranha, a empresa matriz de WOMEX, con sede en Alemaña, publicou os datos do festival e foron máis que positivos! Asistiron 2.400 delegados/ás (+6,66% que a anterior edición) e 1.470 empresas (+16,66%) de 90 países; unha feira con 668 exhibidores de 47 países e un récord de 280 postos (+12%). Para máis información visita a web oficial.
Nós encargámonos de inmortalizar os concertos que se celebraron na praza dá Quintana de grupos como Ethicolor (Etiopía) ou aos rusos Otava Yo.
Tanto coma se cho perdiches ou coma se queres volver revivilo pódelo encontrar en Tolemias, na plataforma VOD de R.
Aquí deixámosvos un pequeno adianto para ir abrindo boca.
TRAILER TODO WOMEX from Casa de Tolos, S.L. on Vimeo.
Raúl Rodríguez – Razón de Son (España)
Raúl Rodríguez é músico, produtor musical e antropólogo cultural, licenciado en Xeografía e Historia e Antropoloxía pola Universidade de Sevilla. Entre as súas investigacións antropolóxicas destaca un espectáculo en vivo co grupo de Alexis Díaz-Pimienta: Punto flamenco.Repentismo a Compás.
Fillo da cantante Maribel Quiñones “Martirio” coa que colaborou musicalmente en numerosas ocasións, iníciase na música estudando blues e rock e tocando a batería e a guitarra eléctrica, ata o descubrimento da música e a figura de Diego del Gastor, que lle introduciu de cheo na aprendizaxe da guitarra flamenca e o toque de Morón.
En outubro de 2014 edítase o seu primeiro disco en solitario co título Razón de Son, froito de dúas décadas de busca e dedicación no oficio das músicas flamencas e mestizas, un conxunto de tonadas novas que se sitúan no terreo do folclore imaxinario: unha música que pertence á viaxe, á ida e á volta, ao compás do mar que comparten as danzas de ambas as dúas beiras atlánticas.
Guayo Cedeño & Coco Bar (Honduras)
O guitarrista hondureño Guayo Cedeño é un dos mellores en toda Centroamerica, é coñecido polo público internacional a través dos álbumes e o escenario con Andy Palacio & The Garifuna Colective e Aurelio Martínez, entre outras estrelas da música garífuna. Guayo aprendeu ao ver á banda do seu pai Los Robbins, tocando nos bares de A Ceiba, Honduras. Cun furtivo, romántico son loungue América, con reminiscencias de Ry Cooder e Calexico, o primeiro álbum en soitario de Guayo Coco Bar será lanzado en primaveira para o desfrute fos fanáticos da música mundial, os amantes do jazz e a guitarra. Guayo estará de xira co seu trío en 2015.
Ajinai (China)
Ajinai, formado en Beijing en 2009 está composto por membros seleccionados de toda China, dedícase a traer a música tradicional de Mongolia no século 21.
A raíz da banda plántanse firmemente nas pradarías de Mongolia, pero a súa xuventude e experiencia dálle un toque único e contemporáneo á música tradicional. A música do grupo é alimentada por dous elementos importantes de Mongolia: o morin khuur ou violín “cabeza de cabalo”, símbolo do pobo mongol, e khoomei, tamén coñecido como o canto de garganta, que conta co son simultáneo de varios sons que emanan dunha soa voz.
Tanto Khoomei coma Morin Khuur desenvolvéronse a partir dun desexo de imitar os sons da natureza. Así fai que aos oíntes da música de Ajinai, os transporte ás chairas dos pasteiros, e a un tempo anterior ao da guitarra eléctrica. Pero a experiencia de membros da banda na escena do rock na buliciosa capital de China, Pekin engádelle un elemento moderno á súa música; o ritmo é propulsado por iguais partes entre o “cabalo de carga” e o rock & roll; entre as melodías feitas polo violín “cabeza de cabalo” e os acordes da enerxía da guitarra eléctrica.
Un grupo de músicos de folk profesionais en San Petersburgo, Rusia, espontaneamente reuníronse en 2005 e formaron Otava Yo como un proxecto paralelo. Querían crear novas interpretacións da música popular rusa, accesible a todos os públicos, e para revivir as vellas cancións favoritas soviéticas.
Despois de traballar no concepto de “Russian beat” por tres anos a banda lanzou un novo álbum, “Once Upon a Time“. Algúns chámanos “bufóns modernos”, outros describen a música como “groove plano”, e ambos os dous son verdadeiros. Otava Yo serve a súa música dun xeito vigoroso, cunha boa dose de humor, mesturando instrumentos tradicionais rusas saturados cunha mirada de Rusia estereotipada, que asusta e atrae á vez os turistas.
Introducións de cancións enxeñosas xurdiron coa música, animando actuacións enerxéticas. A banda é moi popular na súa cidade natal de San Petersburgo, facendo uns 80 concertos ao ano en varios lugares e eventos. 2010 e 2011 foron especialmente exitosos – Otava Yo tocaron en varios festivais folclóricos europeos coñecidos, rompendo récords en vendas de CDs.
Spiro (Reino Unido)
Spiro é un grupo musical instrumental con sede en Bristol, Inglaterra. Emerxeron á escena en 1993, pronto decidíronse por unha liña que se mantén sen cambios ata os nosos días. Lanzaron un álbum (Lost in Fishponds 1994) baixo o nome de The Famous Five. No seu primeiro álbum baixo o nome Spiro, Pole Star (1997), viuse un desenvolvemento do seu interese na fusión de influencias clásicas minimalistas coa música tradicional do norte de Inglaterra. En 2009 asinaron con Real World Records, cons que xa publicaron dous álbums: Lightbox (2009) e Kaleidophonica (2012).
Mayito Rivera & The Sons of Cuba (Cuba)
Mario ‘Mayito’ Rivera é, sen dúbida, un dos cantantes contemporáneos máis destacados de Cuba. Durante máis de 20 anos foi a voz distintiva e o rostro recoñecible do máis famoso grupo musical cubano, Los Van Van. Independentemente do xénero musical que interprete -rumba, son, salsa, bolero ou timba, ao estilo moderno ou tradicional, con forza e dinamismo ou con delicadeza e tenrura- as representacións de Mayito Rivera, con pasaxes adornadas de trémolos e coloraturas, son sempre estelares.
Mario Enrique Rivera Godínez naceu o 19 de xaneiro de 1966 en Piñeiral do Río, provincia situada no extremo occidental de Cuba e famosa polos seus habanos puros de torcido artesanal. Alí comezou ‘Mayito’ de neno a súa formación musical.
Sekouba Bambino (Guinea-Conakry/ Francia)
Sekouba “Bambino” é o nome artístico de Sekouba Diabaté, un cantante e músico nacido en Guinea, África Occidental en 1964
Sekouba Bambino lanzou o seu primeiro disco en solitario en 1991, xa o longo da década de 1990 continuou gravando material en solitario, así como a cantar co grupo de salsa Africando. O seu álbum de 1994 Syli nationale (“Elephant National”), foi unha homenaxe á selección de fútbol de Guinea. A súa música é popular en toda África occidental, sobre todo en Guinea, Malí e outros países onde se falan as linguas bambara e malinké. Converteuse en famoso pola súa destreza vocal, e a súa voz compárase favorablemente coa dalgún dos mellores cantantes masculinos da súa rexión de orixe. El é pouco coñecido fóra de África, non obstante, como el elixiu consistentemente a permanecer fiel á súa base de fans de África Occidental.
Kuenta i Tambu (Curação/Países Bajos)
Inspirado pola cultura tradicional afro caribeña de Curaçao Música e Danza Europea, Kuenta i Tambu creou un novo son! Eles habilmente encontraron un equilibrio entre as mostras de son electrónico, o cante e o canto e os ritmos contaxiosos que desempeñan os rituais tambores tambu.
Algúns chámano Global Bass, outros prefiren etiquetalo Tambutronic pero unha cousa é segura: trátase dunha explosión salvaxe e colorido da enerxía, e sempre parece desencadear serios movementos na pista de baile!
Džambo Aguševi Orchestra (FYR Macedonia)
O virtuoso da trompeta Dzambo Agushev (Djambo Ozden) naceu en Strumica, no leste de Macedonia. A súa familia ten unha longa e significativa tradición musical. Á idade de 11 Dzambo converteuse en membro da Orquestra, como terceira trompeta. É amplamente coñecido que o soño de todo trompetista da rexión dos Balcáns é gañar o Festival de Guca, que ten lugar cada ano en Guca, unha aldea nas montañas en Serbia central. Os “Asamblea dos trompetistas” de Guca é dende os anos sesenta do evento máis importante deste tipo en toda a zona e probablemente no mundo. Grazas ao triunfo en Pehcevo, no mesmo ano foi invitado Dzambo para competir en Guca, na categoría internacional. A orquestra recibiu o primeiro premio e Dzambo escribiu o seu nome na historia do famoso evento: tanto os xuíces e o público valoran a Orquestra e o seu novo líder. En poucos anos Dzambo fixo un nome por si mesmo e agora é seguido por unha grande audiencia nos Balcáns, así como noutros países, onde a súa popularidade é cada vez maior: é convidado frecuente en Turquía, realizou unha xira por Australia e estará pronto a percorrer o EE.UU.. A Orquestra Agushevi xa levou a súa mensaxe musical a varios países europeos, pero Dzambo e os seus compañeiros nin sequera paran de pensar por un tempo: mantéñense nas xiras e a difusión do seu groove dos Balcáns.
Ethiocolor (Etiopía)
Ethiocolor é unha banda que basea o seu repertorio na cultura tradicional de Etiopía. Utiliza instrumentación propia como o Kirar (unha especie de lira), Baixo Kirar,Washint (frauta), Kebero (tambores tradicionais) e Massinqo. Esta banda, que leva nos seus espectáculos ó bailarín tradicional Melaku Belay, é o produto da terra de músicos e bailaríns culturais do país. Todos eles comparten a prioridade común para representar os estilos tradicionais dun xeito preciso, vivo e novo, así como para difundir a súa música en todo o mundo.
“O noso obxectivo non é só para reunir os mellores músicos tradicionais e crear un grupo folclórico. A nosa visión única é demostrar que o inmenso patrimonio musical de Etiopía se pode realizar cun alto grao de creatividade, mantendo a súa identidade “, di Melaku Belay, líder e fundador do grupo cultural.
Batida (Angola/Portugal)
Batida é unha idea orixinal de Angola / portugués Pedro Coquenão. Un proxecto claramente moderno e vibrante, cos pés firmemente arraigados no pasado, Batida combina mostras das antigas músicas de Angola 1970 con moderna música electrónica de baile. A música é o punto de partida, pero a través da danza, a poesía, artes gráficas, fotografía, raio e vídeo, Batida expande, tendo sempre presentes a política e a crítica social, pero sempre se mantén a festa.
O que orixinalmente comezou como un programa de radio deseñado para promover a nova música africana evolucionou lentamente nunha colaboración para cruzar continentes, cheo no espectáculo en vivo con bailaríns, mostras vivas, MCs e visuais.
Batida comezou cando Pedro propuxo un programa de raio no ano 2006 á radio nacional de Portugal arredor da nova música africana e afro-influenciada, en busca de artistas que indagaban nas influencias do pasado, pero que lle dan un toque moderno.
Orkesta Mendoza (EUA)
Sergio Mendoza formou “Sergio Mendoza Y La Orkesta” en 2009, un proxecto de homenaxe único ao rei do mambo cubano Pérez Prado. Foi demasiado divertido para ter que parar. Máis tarde rebautizou o nome da banda a Orkesta Mendoza.
Unha das grandes bandas de mambo que nunca vises, o líder da banda Sergio Mendoza é o leme dun dos máis excitantes bandas de música latina que operan hoxe en día. El e a súa orquestra – que pode ampliar 20 membros – realizan unha especial dedicación para asumir o mambo e a cumbia tradicional, atravesado por fortes doses de psicodelia. Son doutro mundo da banda foi eloxiado con entusiasmo polo New York Times e NPR. Rakish en esmóquines brancos, e La Orkesta ofrece unha experiencia trasportadora ao novo Tropicana. Mendoza tamén é un membro activo das xiras con Calexico e Devotchka.
Davide Salvado (Galicia)
Davide Salvado presenta “O Ladrón de Amorodos”, un espectáculo no que a voz e as percusións tradicionais teñen o protagonismo, un agradecemento a todas as pandereteiras e bailadoras maiores, mulleres fortes e anónimas, das que el aprendeu.
Gañador do Premio Martín Codax da Música Tradicional e inmerso na promoción do proxecto “Rústica” (xunto a Cristina Pato), Davide prepara agora o seu segundo disco en solitario, producido por Pedro Pascual.
Troker (México)
Troker é unha banda de jazz rock formada no 2003 na Cidade de Guadalaxara, Jalisco, México. que non se apega ás etiquetas, facendo música instrumental nutrida de jazz e rock na cal hai momentos sicodélicos, algo de funk e mesmo a cumbia manifestouse nos instantes fiesteros. É un sexteto independente que se autoxestiona, involúcrase socialmente, preocúpase polo desenvolvemento musical do seu país e que cre na economía da colaboración. Con estes valores claros e a confianza na súa música os Troker non só dan concertos para promover os seus discos, tamén teñen un programa para nenos, son talleristas, conferenciantes, fan música por encarga e continuamente prestan servizo social na súa comunidade e durante as súas xiras.
A banda naceu no penúltimo mes do ano 2003 nos bares da cidade de Guadalaxara, tres anos tiveron que pasar para que decidisen converterse transformar á banda nun proxecto de vida e en 2007 inician a súa carreira con discos e xiras por varios escenarios do mundo, incluído o mítico Festival Glastonbury na súa edición 2013.
Actualmente Troker está conformada polos músicos Arturo “Quenlla” Santillanes, Gilberto Cervantes, Christian Jiménez, Samo González,Frankie Mares e Humberto López coñecido como “DJ Zero”.
Tribu Baharu (Colombia)
TRIBO BAHARÚ é un cambo afro-champetúo de músicos do caribe colombiano, influenciados por ‘O Picó’ unha cultura con máis de 6 décadas de traxectoria. Instrumentalizan a música en vivo, sen perder a particularidade do performance da escena “Picotera” que se vive nos bailes de “Verbena” xerando un estado emocional nos bailadores que eles chaman ‘Goce Champetúo’, coa música que pariron os fillos dos negros africanos traídos a América; A Champeta, termo, que fai alusión a un coitelo que utilizan os pescadores para quitar as escamas do peixe. Esta música de pescadores recibe influencias do folclore colombiano, Soukous, Soweto, Zouk, Calipso, Soca, Kompa Haitiano e Reggae. O obxectivo de TRIBO BAHARÚ é transmitir a alegría de ‘ser caribe’ a través do baile, usando como vehículo a música.
TRIBO BAHARÚ inicia no 2009, cando un grupo de amigos con afinidadeafrocaribe comeza a reunirse coa intención de facer música para mover o esqueleto. Entre un ensaio e outro comezan a nacer cancións frescas, xocosas, alegres, bailables, picantes e saborosas.
Bostich + Fussible from Nortec Collective (México)
Nortec Collective é un colectivo de música electrónica/nortech formado en 1999 na cidade de Tijuana, Baixa California. conformárono Bostich, Clorofila, Hiperboreal, Panoptica e Fussible, Nortec, ademais de ser o nome dun tipo de son contemporáneo, é principalmente un colectivo de música formado na cidade de Tijuana en México, cuxo obxectivo é a realización de música electrónica mesturada coa música setentrional así como con banda sinaloense e tambora. Nortec é coñecido tamén como Nortec Collective e cada integrante realiza proxectos por separado. Cada músico produce os seus LP co símbolo do Colectivo Nortec e baixo o selo discográfico Mil Records ou coa discográfica onde estea a gravar. Os integrantes tamén realizaron colaboracións onde cada un pon un tema especial para o LP.
Actualmente a agrupación ten contratos con EMI Music e NacionalRecords e aínda non se deciden entre lanzar un novo traballo ou seguir influíndo sobre “Tijuana Sessions Vol. 2”.